BOLUM 1: ALMAN ÇOBAN KÖPEĞİ’NİN GÜÇLÜ VE ZAYIF YANLARI:
GERÇEK KÖPEKLER VE KAN HATLARI
Alman çoban köpeği’nin güçlü ve zayıf yanları yeni bir konu değil. Tarih sonsuz bir tartışma imkânı tanıdığı ve her neslin ve dönemin kendine has soruları olacağı için, bu konuya bizlerin de yeni sorularla yaklaşması gerekmektedir.
KAN HATLARI: Bundan neyi kastediyoruz? Kan hattı; Belirli bir sayıda akraba köpeğin, kendi özelliklerini geçirmek için inbreeding ya da linebreeding yoluyla ve dominant bir damızlık köpeğe dayalı olarak oluşmasıdır. Almanlar bunun icin “Hochzucht” kelimesini kullanırlar. Üretimde belirli bir süre dahilinde ırkın en iyi örneklerini içeren kan hatları ya da en iyi köpeklerinin soyu anlamına gelmektedir. Bu köpekler Alman Çoban Köpeği dünyasında özellikle diğer ülkelerdeki “Landsgruppen” ve “Sieger” Yarışmaları ve ırkın anavatanı Almanya’daki en büyük yarışma olan “Hauptzuchtschau” gibi yarışmalarda ortaya çıkar. Bu yarışmalara katılabilen köpekler ve soyları Hochzucht’un parcası olurlar. Bu sistem on yıllardır Alman Çoban köpeği dünyasında hakimiyetini sürdürdüğü gibi dünya çapında da büyük etkiye sahiptir. Bu sistemde damızlık erkek köpeklerin popülasyon üzerindeki etkisi büyüktür. Dişiler ise yetiştiricilerin asıl bireysel başarılarının temsilcileridir.
Modern Alman Çoban köpeği iste bu Hochzucht’un bir sonucudur. Malcolm Willis ve Brian Wootton’nun yazdıkları gibi İngiltere’deki birkaç iyi kitap bunun tarihine değinmiştir. Bu kitaplardan öğrendiğimize göre her dönem ırkla ilgili kendine has sorunlarla başa çıkılmaya çalışılmıştır. Pek çok genç insan geçmiş hakkında romantik bakış açısına sahiptir. Gerçek şu ki ırkın oluşum yıllarında bu yeni ırk, lüks şov kopeklerinin arasında çirkin bir melez köpeğe benziyordu.
20. Yüzyılın başlarına gelindiğinde inbreeding ve linebreeding sayesinde hızlı aşamalar kaydedildi. Inbreeding, popülasyon ortalamasından daha yakın akraba köpeklerin çiftleştirilemesi anlamına gelir. Yakın inbreeding anne babayla yavrularının ya da (yarı) kardeşlerin ciftleştirilmesidir. Line breeding 3., 4. ya da 5. Nesilden köpeklerin üretimde kullanılması anlamına gelir. 1920’lerde ırkın karakterinde ciddi sıkıntılar vardı ve Nazi’ler şu an bahsetmek istemediğimiz şekillerde bundan istifade ettiler. Bu kötü imajı silmek çok uzun zaman aldı.
Irkın gelişimini göz önüne aldığımızda, genel tip ve yapıdaki değişimi fark etmekteyiz. Geçmiste ırklarının en ideal temsilcisinin sabitlendigi diğer köpek ırklarının standartlarına baktığımızda, Alman Çobanı ile büyük farklar oldugunu görmekteyiz. Irkın mimari olan Max Von Stephanitz köpeğin gelecekte ulaşması gereken standardı belirlemiştir. Öldügünde çalışmaları henüz sona ulaşmadığı için vasiyeti, bir sürü köpeğinin mükemmel zihinsel özelliklerine dayalı görünüş ve karakter bakımından insanoğlunun en ideal yardımcısı olarak çalışan Alman Çobanının korunmasıydı.
Geçmişte kan hatları konusu bize doğru tipin ne olduğu konusunda bir tartışma olarak yansımıştı. Şu an standart tip konusunda ortak bir fikre sahibiz.
Bugün cevaplamamız gereken sorular:
1. Günümüzün standart tipi hakkında ne düşünüyorsunuz?
2. Irkın dayanıklılığı, sağlığı, performansı ve imajı ne durumda?
3. Uygun bir iş köpeği olarak Alman Çoban köpeği ne durumda?
4. Görünüm ve karakter arasında denge var mı?
STANDARD TİP:
Standart tipin gelişimi, 1925 Siegeri Klodo v Boxberg gibi köpeklere bakarak kolaylıkla gözlemlenebilir. Zamanında bu köpek ırkta var olan sorunlar açısından bir dönün noktası ve şaşırtıcı bir Sieger’di. Büyük, kare, uzun bacaklı köpeklerin yaygın olduğu ve karakterlerin genel olarak kötüleşmeye basladığı bu dönemde, bu köpek daha orta boy köpeklerin standart tip olarak kabul görülmesinde öncü olmustur. Von Stephanitz Almanya unvanını güzel karakterli ancak bolca uzun tuylu yavru veren bu Cekoslavak Sieger’a verdiğinde Alman Çoban köpeği camiasını oldukça şaşırtmıştı.
1929 Siegeri : Utz Haus Schuetting de başka bir dönüm noktasıdır. Hochzucht’da kan hatlarını günümüzde dahi domine etmektedir. Utz’dan beri Schwarz-gelb (siyah&tan) moda olurken sable gözden düşmüştür. Sable renginin orijini Utz’un dahil olmadığı kan hatlarında mevcuttur. Utz kan hattı karakter ve diş problemleri nedeniyle eleştirilmistir.
VA 50/51 – Rolf Osnabruckerland ve Sieger 1955 Alf Nordfelsen, başarılı tamamlayıcı çiftleştirmelerin bir örneğidir. VA 1962/63 Jalk Fohlenbrunnen, 70’lerin Sieger’i & VA’si, “büyük üçlü” Quanto Wienerau, Canto Wienerau, Mutz Peltzierfarm dır.
Mutz Peltzierfarm, Quanto Wienerau ile çok iyi bir kombinasyon oluşturmuştur. Mutz güzel çalısan köpek karakteri ve maskülen bir yapı sağlamıştır. Doğrudan bir erkek damızlık hattı olarak etkisi artık ortadan kaybolmaktaydı. (Remo vom Fichtenschlag) a kadar...
Geleceğe yön veren dişi Palme Wildsteiger Land..
1980’ler Wildsteiger Land Kennel’ina başarı kaynağı olarak dişi Palme Wildsteiger Land’ın ortaya çıktığı yıllardır. Bu dişi, tek başına ırkta önemli bir etkiye sahiptir. Oğulları Uran Wildsteiger Land ve Quando Arminius ikişer kez arka arkaya Sieger olmuşlardır.
Sieger Quando ile “Q”-batını Arminius, efsanevi Odin Tannenmeise getirmiştir. “Q”-batını Arminius/Uran Wildsteigerland (Palme), Odin Tannenmeise (Quando A) ve Cello Romerau (Quana A) ile inbreeding burada daralmaya neden olmuştur.
Bu PALME/URAN/QUANDO/ODIN/CELLO ailesi bizi 90 lara, oradan da bu gunlere getirmektedir:
Yukarda bahsi geçen köpeklere baktığımızda Amerikan standartıyla Alsation-tipinde gördüğümüz abartılardan (Übertypisierung) uzak standart tipteki net farklılıkları görebiliyoruz. Sadece kozmetik bir köpek istemiyoruz. Alman Çoban köpeği sadece güzel, daha güzel ve en güzel olarak tanımlanmamalıdır.
Zuchtschau bir güzellik yarışması değildir. Walter (Wienerau) ve Hermann (Arminius) Martin kardeşler bu Hoschzucht yaklaşımı ile ırka bir bütünlük getirmişlerdir. Yetiştirici olarak kendimize sormamız gereken soru, bugün hala Von Stephanitiz’in öngördüğü köpeği üretmeye devam edip etmediğimiz olmalıdır.
Sanırım günümüzde şu uyarıyı aklımızın bir köşesinde tutmalıyız: Daha fazlasını istemek daha kötüye gitmek anlamına gelebilir.
Genel olarak aslinda Alman Çoban köpeği’nin genel tipini geliştirdik. Sanırım 1980lerde Quando Arminius ile Odin Tannenmeise aracılığıyla Quanto Wienerau soyu ve Uran Wildsteiger Land ile ırkın üretiminde en yüksek noktayı gördük. Ancak, her avantaj kendi dezavantajlarını getirir. Genetik yapıda bütünlüğü sağlamamıza rağmen bu bizim genetik ceşitliliği yitirmemize neden oldu. Tipteki benzerlik ve ayrıca pigmentasyondaki benzerlik daha az pigmentasyon anlamına gelebilir. Hochzucht üretimi, başarılı yetiştiricilerin yaptıklarını kopyalamaya, onların yaptıklarının aynısını daha fazla yapmaya dönüştü. Belirli bir tipe olan talep dünyaca ünlü yetiştirici “von der Wienerau” tarafindan belirlenen baskın tipe olan talepti. Bu tipten uzaklaşmak Hochzucht üretim şeklinden uzaklaşmaktı.
Sonuçta; Hochzucht gen havuzunu daraltan tek yönlü bir yola dönüşmüştü.
Eğer eleştiride bulunacaksak, bunu standartın amaçlarıyla karşılaştırarak yapmalıyız:
* Ön kol açısı, özellikle de kürek kemiği ile üst kolun konumu.
* Dişi ve erkek köpekler arasında cinsiyet özelliklerindeki net görsel fark.
* Zengin pigmentasyon
* Atletik köpek – yükseklik ve kilo oranı
* Siluet – özellikle de düz sırt ve doğru alt çizgi
* Uzunluk ve yükseklik oranları
* Abartısız arka bacak açıları olan dengeli bir köpek, köpeğin orta kısmı ve ön kol açıarına uyumlu arka bacaklar, güçlü baldırlar.
* Doğru ön ve göğüs gelişimi
* Doğru eklemler, dirsekler, topuklar ve doğru yürüyüş.
Doğru bir iş köpeği için bunlara, uyumlu bir yürüyüş ve dayanıklılığın yanı sıra, yeterli koşu hızı, değişen hızlarda koşu, kolaylıkla dönme yeteneği ve hatta hızlı oturabilmeyi ilave etmeliyiz. Tabii ki bir şampiyon görünüm ve karizma açısından öne çıkmalıdır. Ancak aşırı büyüklükte, ağır, hantal görünümlü ve yeterli kas yapısından yoksun olmamalıdır. Irkın iyi bir örnegi olan köpek kendine güvenen, güvenilir bir beyefendi gibi davranmalıdır.
Güneşin olduğu yerde gölge de olur. 1990’dan bugüne geçen zaman Alman Çoban Köpeğine üst sınırın üzerinde yükseklik ve kiloyu da birlikte getirdi. Eleştirilerin büyük çoğunlugu kötü bir üst çizgiden kaynaklı, aşırı arka açılar, dengesiz göğüs yapısı, gevşek dirsekler ve topuklar, aşırı sallı (uzun gövdeli) köpekler, kambur sırtlar, dengesiz köpekler ve dik üst kol açıları üzerineydi.
Bu tip köpekler nasıl oluyor da Hauptzuchtschau da mükemmel notlar alıyorlar? Çünkü uzman handlerlar tarafından sunulan, yandan bakıldığında uzun adımlarla ringi arşınlayan göz alıcı köpekler göz boyamayı iyi biliyor!
Köşe başına “abartılar” beklerken, bazen olanı korumak geliştirmeye yeltenmekten daha iyidir.
Irk üzerinde en büyük etkisi olan popüler damızlıkların üzerinden bazı problemleri örnekleyelim: yumuşak kulaklar, aşırı boyutlar, yumuşak karakter, kötü üst kol ve göğüs yapısına ilave olarak,
* Palme Wildsteiger Land – Aşırı büyüklük ve kulaklar
* Uran Wildsteiger Land (Palme) – Cüceler, kulaklar
* Quando (Q litter) Arminius (Palme) – Aşırı büyüklük , üst kol, gevşek sırt
* Cello Romerau (Quana A) – Aşırı büyüklük, kulaklar, üst kol
* Odin Tannenmeise (Quando A) - Sınırda yükseklik (65cm) kulaklar, karakter (tembel)
Boyut, kulak problemleri, karakterdeki yetersizlikler, bazı fiziksel ve sağlık problemleri devam eden aile içi çiftleştirmelerden de kaynaklanabilir.
Hochzucht büyük bir aileye dönüştü. Bunu pigmentasyon ve karakterde görebiliyoruz. Elbetteki ırkı geliştirdik. Alman Çoban köpeği çok daha dost canlısı olurken aynı zamanda karakteri daha da yumuşadı. Bu da köpeklerimizi pet olarak daha uygun hale getirirken, daha fazla köpek eski parlaklığını ve kendine güvenini yitirip stresli durumlarla başa çıkamaz hale geldi.
Genel olarak, karakterleri daha güvenilir ve tehlike arz etmiyor ama, o yumuşak ve aşırı dostane köpekler bir iş kopeğinden beklenen ruhtan malesef uzaklar.
Bu olanlardan Hochzucht köpeğimizi suçlu sayabilir miyiz? Bu onun iyi bir karaktere sahip olmadığı anlamına gelmiyor, ancak bazen bir şeyleri kaçırdığımız da açık...
BÖLÜNMÜŞ BİR IRK MI?
2002 Yıllık raporunda başkan P. Messler‘ın da belirttiği problemler:
1. Sağlık: HD/ED – arka kısımdaki sorunlar
2. Übertypisierung: aşırı açılanma – ayakta dururken ya da hareket halindeyken denge eksikliği.
3. Genel görünüme çok az dikkat edilmesi – Detaylarda boğulmak.
4. Aşırı boyutların (yükseklik ve ağırlık) yarattığı problemler ve pigmentasyon.
5. Renk (tip) çeşitliliği – genetik çeşitlilik.
6. Daha fazla genetik çeşitlilik – daha sağlıklı ve uzun ömürlü köpekler. Genel görünümdeki bütünlüğe çok fazla odaklanılması.
2002 yılındaki raporunda başkan P. Messler ayrıca şunu belirtmiştir: SV içinde iki tıp Alman Çoban Köpeği popülasyonu bulunmaktadır. Birinci popülasyon birbiriyle yakından akraba köpeklerin oluşturmakta olanıdır. Hochzucht ve Leistungszucht (çalışan köpekler) arasında belirgin bir fark gözlenmektedir. Leistungszucht, ulusal ve eyalet yarışmalarında seçilmiş yine birbiriyle akraba köpeklerden oluşan ve iş köpeği severlerin desteklediği bir popülasyondur. Kısaca, bu durum SV ile kendi ilgi alanlarıyla meşgul bir grup arasında kutuplaşma yaratmaktadır. İkinci grup sadece kendi “özel alanı” ve meraklıları için üretim yapmaktadır.
Daha da basitleştirmek gerekirse güzellik yarışmaları ve iş köpekleri meraklıları olarak iki grup ortaya çıkmıştır. Eğer Hauptzuchtschau 2002 ‘in VA/V erkeklerinin direkt erkek damızlık hattını karşılaştırırsanız, Utz Haus Schütting ‘li soylar ile Utz’suz soyların farkını ve sable köpeklerin yüzdesini görebilirsiniz. İki popülasyonu karşılaştırdığınızda boyut, ağırlık, tip ve genel görünüm ile pigmentasyonaki farklılıkları görebilirsiniz. Genetik yapılarında belirgin bir fark bulunmaktadır. Genel olarak, çalışan köpekler standarda göre Hochzucht’un ulaştığı yüksek kaliteye ulaşamamaktadır. Hochzucht ise bir iş köpeğinde görmek istediğimiz güdüler konusunda sıkıntı yaşamaktadır. Bu kutuplaşma, farklı lokal grupların (Ortsgruppen) ve genel toplantılarda farklı delegelerin oluşmasına neden olmaktadır. Çoğunlukla pet köpek sahiplerinin byük bir kısmının fikri burada temsil edilmemektedir. Açıkça görülüyor ki SV içinde üretim amaçları ve kuralları konusunda bir kriz yaşanmaktadır.
Hochzucht üretimindeki problemlerden bahsettik. Ancak, elbette ki Leistungszucht üretiminde de kriz mevcuttur. Bu tip üretimde dört ya da beş baskın köpeğin ya da soyunun kullanılmasıyla gen havuzunda daralma görülmektedir. Pek çok iş köpeği minimum değerlendirme puanı olan “iyi” almakta zorlanmaktadır. Irk Değerlendirme Sınıfındaki kalitelerini saymıyorum bile. Ayrıca bu soylarda Sağlık ve fiziksel problemler de baş göstermektedir. Asıl kriz mevcut iş köpeklerinin başlangıç noktasını oluşturan köpeklerin ırk standartlarına ulaşamamalarıdır.
Eskiden VA ve V Sınıfı köpeklerden oluşan tek bir ırk vardı;
Hauptzuchtschau ile, VA Bernd Lierberg, VA Seffe Busecker Schloss, VA Mutz Pelztierfarm, VA Frei Gugge vs.
LG Schau ile de, V Nico Haus Beck, V Mike Bungalow, V Greif Lahntal ve V Busecker Schloss vs.
Bu köpekler günümüz iş köpeklerinin atalarını oluşturuken, Hochzucht üretimindeki standartları da temsil ediyorlardı.
Günümüz iş köpekleri yetiştiricileri geçmişin duayenlerinin izini mi takip etmeliler, yoksa daha azı ile mi yetinmeliler?
Kutuplaşma tüm Alman Çoban Köpeği ırkına zarar vermektedir. Ayrılık ve ötekileştirme makul bir yaklaşım olmadığı gibi WUSV ve dünya çapında ırkın genel kalitesi söz konusu olduğunda SV’nin lider pozisyonunu etkileyerek, “Almanya’da yaratılmış” Alman Çoban Köpegi’nin geleceğine gölge düşürmektedir.
Dünya ve toplum değişti. Bir GSD'nin en önemli görevi karmaşık bir çevrede insana yardımcı olmaktır. Malcolm Willis (1998) şunları ifade etmektedir: “Tür özellikleri ve davranış özellikleri köpek yetiştirmede en önemli özelliklerdir”. Tabii ki, köpeklerimiz yaşlanırken, sağlamlığı ve sağlığının korunmasıyla ilgili önceliği kabul ediyoruz. Willis, hayvan yetiştiriciliğinin temel bir ilkesi olduğunu, bu ilkenin daha fazla özelliği/çeşitliliği bir yetiştirme programına dahil etmenin, görev zorluklarını aşmada yardımcı olacağını belirtir. Sanırım, Hochzucht ve Leistungszucht'ta hem dar görüşlülükten dolayı hem de tek yönlü bir hatta seçim yaptığımız için çok fazla sayıda potansiyel cins hayvanı dışarıda bırakıyoruz.
Örneğin, bir köpek kesinlikle VA yavrusu değilse ya da o kandan gelmiyorsa pazar kaygısı nedeniyle onu damızlık partneri olarak tercih etmiyoruz.
Aynı şey çalışan köpekler için de geçerli; köpek, çalışma köpekleri sahnesinde çok yüksek bir profile sahip olmalıdır.
Aslında, bir GSD'den istediğimiz tüm özellikleri göz önünde bulundurursak, birçok "arzu edilen" köpeği üretimin, dolayısıyla gen havuzunun dışında bırakıyoruz.
Belki de bu nedenlerle, sağlık problemlerinin azalırken, davranış promlemlerinin arttığı tesbit edilmektedir.
Bu problemler sıklıkla;
l. Saldırganlık
2. Utangaç/korkak / gergin
3. İtaatsiz / yönetilemez
4. Hiperaktif, çok gürültülü
olarak karşımıza çıkıyor.
2002 yılında Hollanda SV, köpeklerin eğitiminde şok tasması kullanımının yasaklanması ile ilgili tavsiyede bulunmak üzere bir komite kurdu. Bu komite eğitimde şok tasmasının kullanımında bir artış tespit etmiş ve aşırı davranışlı köpeklerle bir bağlantısı olduğunu belirtmiştir. Irk uzmanlarına çok dikkatli olmaları ve yönetilemez davranan ya da saldırganlık eğilimi gösteren hayvanları hariç tutmaları tavsiye edildi. Bu bizi şu soruyu sormaya yöneltti; Mizaçları geliştirmek ve Irk uzmanının Körung kurallarını kullanarak, daha şiddetli bir cesaret testi (savaşçı ruhla) mi yapılmalı, yoksa davranışsal testler geliştirmemiz mi gerekir? Sınav hakemi daha cesur bir cesaret testi mi istiyor?
Örneğin, Aralık 2002'de Hollanda'da yapılan, kendi gerçekleştirdiğim bir Körung da , 40'ın üzerinde GSD'yi araştırdım. Çoğunluğu kkl 2. geldi. Cesaret testinde olağanüstü iyi köpekler gördüm. Aynı gün DNA testi veterinerin küçük bir odasında gerçekleştirildi. Köpekler kalabalık bir bekleme odasına girmek zorunda kaldı. Sonrasında cesaret testinde son derece başarılı olan ve yüksek standartlara sahip olan köpeklerin DNA testi yapılırken çok gergin davrandıkları gözlendi. Bazı köpeklere ağızlık takılmadan kan dahi alınamadığı görüldü.
Temel mizaç, cesaret testinde test edilmez. DNA testinde yukarıda belirtilen durumdaki cesaret testini sahadaki mükemmel performansa tercih ederim. Diğer bir problem ise köpeği değil, sahibinini ilgilendiriyor, SchH veya VH veya IPO eğitiminin değişen kriterleridir. SchH için, bir sene içerisinde haftada iki kez antrenman yapacağınız bir eğitimi almanızı önerebilirim. İyi eğitmenlere ve iyi eğitimli yardımcılara ihtiyacınız var. Köpek ya da antrenörün yeteneklerini test ediyormuyuz? Potansiyel olarak kaç tane iyi köpek vardır? Günümüzdeki IPO itaat içinde çok fazla mükemmellik istiyor. Karakter Testinde itaat en önemli şey oldu. Margaret Pfleiderer Hogner, tezinde (Münih 1979) itaatin genetik bir özellik olduğundan şüphe duydu. Ama ben Willis'e (l998) ile tamamen katılıyorum.
l. Fonksiyonel köpeklerin eğitilmemesi ve çalıştırılmaması davranışlarda zarar verici sonuçlar doğurabilir.
2. Fiziksel güzellik seçimi, fonksiyonel yetenek ile ilişkili olmadığı sürece minimum değere sahip olacak. Kaliteyi korumak için çalışma kalitelerini koruyan köpekler seçilmelidir.
3. Körüng Sınavı, köpeklerin ırk standardına göre ölçülüp değerlendirildiği ancak bazı karakter/iş değerlendirmelerini de içeren önemli bir araçtır.
Bir başlangıç programı için minimum kriterler
1. Sosyal davranışları insanlara ve hayvanlara test etmek; (İsviçre mizaç testi).
Ortam testi (akustik ve optik). Silah sesi testi. Av-oyun güdüsü testi
2. Companion Köpek sertifikası (BH)
3. İz sürme eğilimi.
Çalışma GSD'nin temelidir. Sadece bir kulübede kalmak, ruhunun ve bedeninin sağlamlığına bir azaptır. Kişisel olarak, GSD'mizi korumak için ona birkaç iş bulmamız gerektiğini düşünüyorum.
İnsanlığın Yardımcısı olarak konumlandırın.
GSD üretimi, ayrımcılık, kutuplaşma ve bölünme içermemelidir. Doğru kombinasyon extrem ile extrem eşleşmesi değildir. Hochzucht ve Leistungszuchtu içinde barındırmalıdır. Bazen, üretimin dışında tutmak istediğiniz köpek aslında hedefiniz için en çok ihtiyaç duyduğunuz köpek olabilir. Bu ayrıca daha fazla genetik çeşitlilik anlamına gelir.
VAR OLAN ÜRETİM SİSTEMİNİN GÜÇLÜ VE ZAYIF YÖNLERİ
GÜÇLÜ; SV çok iyi organize edilmiş ve profesyonelce yönetilen bir kuruluştur. Yerel kulüplerin, deneyimli eğitmenlerin, yardımcıların ve iyi eğitimli hakimlerin bir çerçevesi vardır. Genel olarak türün kalitesi yüksektir ve şu anda standartlar bu tür yüksek zirvelere ulaşmış, daha fazla gelişme de abartılara yol açabilmektedir. SV, GSD yetiştiriciliğini kontrol eder ve yönetir ve Almanya'daki GSD'nin ilgisini korur. SV WUSV'a hükmetmektedir, ancak bu muhtemelen diğer ilgili üyelerin zayıflığına bağlıdır! HD'deki girişimler, özellikle Breed Value sistemi, ED şeması ve DNA programı hayranlığımızı hak ediyor. Hauptzuchtschau ve Bundessiegerprüfung iyi organize mega olaylar. Gölgelerden bahsetmeden önce, sonuca varmalıyız.
çok fazla güneş ışığı var.
ZAYIF;Şu anda üretimde, hem Hochzucht hem de Leistungszucht'da genetik çeşitliliğin olmaması nedeniyle bir darboğaz var . Alman Çoban Köpeği sadece Wienerau /Arminius tipi değildir. Gösteri dünyasında çok fazla baskı grubu var. Kimi zaman “Karteller” olarak çalışan, üretme ve sergileme konusunda bireysel seçimler üzerinde çok fazla etkiye sahip "ekipler" görüyoruz. Bazen piyasayı kontrol etme ve diğerlerini hariç tutarak gösteri dünyasını etkileme eğilimi var. İyi bilgilendirilmiş hâkimler (Hakemler) arasında kendi kararlarını verme yerine, var olan statüye boyun eğme eğilimi var. Bu diğer köpeklerin şansını azaltan bir faktör.
Soy gruplarının kriterleri gözden geçirilmelidir. Hauptzuchtschau, WUSV'un dünya gösterisi olmalıdır. Ne yazık ki bir Alman vitrini olarak görülmekte. Bürokratlar bir takım kurallar ile ayrıcalıklı gruplar için avantajlar sağlayak, kendi ulusal çıkarları için WUSV'nin ana fikriyle çatışmaya yol açıyorlar.
Mevcut toplumumuzda GSD imajını geliştirmeliyiz. GSD çalışan bir köpek ise, Schutzhund veya IPO'dan daha fazlasını sunmalıyız. SPOR ve ŞOV'da bir ayrım var. Başka ülkelerin de eleştirisi olmalı. Daha bağımsız olmak ve daha fazla inisiyatif almak zorundalar. Yetiştiriciler, Hakemler ve kulüpler daha az taklit etmeli ve daha fazlasını yapmamalıdır.
Bir forum tartışmasında (2003) ünlü kennel (Gütme köpekleri) “Kirschental” (Füller) şöyle demiştir:
“Ben( Leistungszucht da görüldüğü gibi), sağlık ve çalışma yeteneklerindeki sorunların çoğunun, aynı atalardan tekrarlanan üretimler sonucu olduğunu düşünüyorum. Ve inanıyorum ki inbreeding olmayan bir yavru daha sağlamdır ve daha az sorunlar çıkardığı konusunda deneyimli yetiştiriciler benimle aynı fikirde olacaklardır. Çiftlik hayvanı yetiştiriciliğinde de aynısını görüyoruz. Tipte harika bir birlik ürettik ama neye mal oldu?
Bir Hauptzuchtschau'nun ilk 50 köpeği bir bakıma benziyor ve aynı anatomiye ve bakışa sahip. ANCAK BU BÜTÜNLÜK TEKTİPLİK GEREKTİRMEZ... KAN HATLARINDA DAHA FAZLA ÇEŞİTLİLİK GEREKİYOR. DOĞRU ÜRETİM İÇİN ASIL GEREKEN BUDUR”
Şu anda damızlık bir dişi çiftleşiyorsa, nadiren tüm doğan yavruları kendinizde tutabilirsiniz. Çoğu satılmak zorunda. Ve yavrularını satmak istiyorsanız, baba efsane olarak bilinen bir köpek olmalı, Hauptzuchtschau (Şov) veya Bundessiegerprüfung'dan (IPO şampiyonası) en iyi köpek...!
İşte bu noktada değişmeliyiz.
Kan hatlarının temelini ne kadar genişletebiliriz?
1. VA, kendini kanıtlanmış bir üreticinin sadece anatomik olarak iyi yapılmış ve sağlam bir köpeğine verilmelidir. Bir köpek sadece VA'ya iki kez verilebilir. Yeni kuşağa bir şans verilmelidir.
2. Sadece iki kez VA yerleştirilen köpekler bir "Sieger" yapabilir.
3. Bir Sieger'in sonraki yıl HZS'ye girmesine izin verilmemelidir.
4. Hakem, Anne veya babası VA olan bir köpeği otomatik olarak VA yapmamalıdır.
5. Yetişkin Sınıflarının Hakemleri her yıl değiştirmelidir. Her insanın kendi sevdiği ve sevmediği vardır. Daha fazla köpek, belki de diğer tür ve renklerde değişikliklere sahip olmalıdır.
Çok iyi biliyoruz ki, çalışma alanında da küçük bir grup üst düzey yetiştiriciye ya da en iyi sporcuya odaklanamamalıyız. Bir GSD yavrusunun ortalama alıcısı kalite istiyor. Onların öncelikleri; sağlıklı, ırkın iyi bir temsilcisi, sağlam karakteri ve güvenilir bir arkadaş olan bir köpektir. Yönetilebilir, itaatkâr bir köpeği istiyor ve köpekleri ile kaliteli zaman geçirmek istiyorlar. Karmaşık bir dünyada bürokratik kuralları istemiyorlar. GSD bu kaliteli köpek olabilir.
Alman Çoban Köpeğini bu şekilde yetiştirmek ve onu insanın en iyi arkadaşı olarak korumak bizim görevimizdir. Bugün burada olsaydı, Von Stephanitz bunu da hedefliyordu.
PETER VAN OIRSCHOT 1954-2010
Hollanda S.V. Üretim sorumlusu